Alüminium təbiətdə ən çox yayılmış metaldır, bədəndə yığıldıqda sinir və sümük toxumasına toksiklik nümayiş etdirir. Normalda sümük toxumasında, ağciyərlərdə, qaraciyərdə və beyində az miqdarda olur, lakin onun insan fiziologiyasındakı əhəmiyyəti tam olaraq müəyyən edilməmişdir. Alüminium toksikliyi kəskin və ya xroniki ola bilər. Zəhərlənmənin hər iki variantını diaqnoz etmək üçün sidikdə alüminiumun konsentrasiyası müəyyən edilir - onun bədəndəki ümumi miqdarını əks etdirdiyinə inanılır.

Alüminium qida zəhərlənməsi halları olduqca nadirdir. Bu, böyüklərin mədə-bağırsaq traktından onun udulmasının cəmi 0,1-0,3% olması ilə əlaqədardır. İstisna alüminium tərkibli dərmanlardan sui-istifadə edən xəstələrdir (məsələn, antasidlər və ya tamponlu aspirin), alüminium qəbulu isə 1000 dəfə arta bilər. Antasidlərin terapevtik dozada 21 günlük kursda istifadəsi sidikdə alüminium konsentrasiyasının 2 mkq/l-dən 5 mkq/l-ə qədər artmasına səbəb olur. Dərmanın ləğvi alüminium səviyyəsinin tədricən azalması ilə müşayiət olunur, lakin bu proses təxminən 5-10 gün çəkə bilər. Buna görə də, analizin nəticəsini şərh edərkən, anamnez xüsusiyyətlərini, o cümlədən dərmanların istifadəsini nəzərə almaq lazımdır. Qeyd etmək lazımdır ki, antasidlərin qeyri-müntəzəm və ya qısa müddətli istifadəsi heç bir intoksikasiya əlamətləri ilə müşayiət olunmur. Əksinə, antasidlərin uzun müddət sui-istifadəsi bədəndə alüminiumun yığılmasına və osteomalasiya şəklində sümük toxumasının xarakterik zədələnməsinə səbəb olur. Antasidlərin 10-20 il ərzində müntəzəm istifadəsi ilə osteomalasiya simptomları görünə bilər.